Donar tegen SPM Shoeters is de wedstrijd van de time-out. Met nog luttele seconden op de klok en een onoverbrugbare achterstand neemt Donar-coach Erik Braal een time-out. Dit nadat de rommelige wedstrijd bijna ten einde is en het geknoei op het veld zeer aan de ogen heeft gedaan. De time-out wordt met een luid boegeroep ontvangen en een behoorlijke groep supporters is inmiddels bij de uitgang gaan staan. Waaraan heeft het publiek dit nodeloze oponthoud verdiend?
Voorafgaand aan de wedstrijd is de spanning voelbaar. Ziggo Sport is aanwezig, er hangt een batterij discolampen aan het plafond, mascotte Thunder blijkt gekrompen, SPM mist Ralf De Pagter, Donar-kampioen Matthew Otten assisteert coach Jones en Maarten Bouwknecht krijgt een bescheiden applausje van een aantal supporters en de Donar-ploeg wordt door een vlammenzee verwelkomd als ze het veld op komen.
Is het mogelijk een mooi verslag van deze wedstrijd te schrijven, vraag ik mij af. Een wedstrijd met bijna 50 gefloten fouten. Veel van die fouten zijn terecht, maar een aantal zijn futiliteiten. Ze halen de flow uit de wedstrijd, het kijkspel lijdt eronder. Erger is dat er ook nogal wat duw- en trekwerk juist niet wordt bestraft. Want fysiek is het spel. Te fysiek soms. Jason Dourisseau valt daardoor met zijn hoofd op de grond en komt gelukkig later terug met een pleister boven zijn oog. Marcel Aarts heeft maar een opdracht, rommelen, duwen en dus zijn vijfde fout ophalen. Toch moet je het coach Jones nageven, het is deze agressiviteit waardoor Den Bosch de wedstrijd naar zich toe trekt.
In het eerste kwart blijven beide ploegen dicht bij elkaar. Tegenvaller is dat Buba Bubnic al gauw tegen zijn tweede fout aanloopt. Normaliter haalt een coach zo’n speler naar de kant, maar hij mag blijven staan en haalt zijn derde fout op. Ook opvallend: hij staat helemaal vrij onder de Bossche basket en hoeft de bal maar te ontvangen om die erin te leggen. Ken Brown ziet hem wel, maar negeert de center en schiet zelf. Mis. Dat doet Slagter aan de overkant beter: 12-19 eind eerste kwart.
Het tweede kwart start met een Groningse driepunter van Lietmeijer: 12-22. De hardwerkende Chase Fieler doet hem dat gelukkig na. Dan volgt er een periode dat Donar de defense aantrekt, waardoor Leon Williams van SPM de bal radeloos weggooit en Aarts tot een loopovertreding wordt gedwongen. Ondertussen reboundt Chase Fieler dat het een aard heeft. De rust wordt bereikt bij 25-33, wat betekent dat het in de verdediging van Donar wel goed zit, maar dat de statische aanval een stuk beter moet.
De 2.660 toeschouwers zien inderdaad een mooi aanvallend begin, waardoor de stand naar 35-33 wordt getild. Juist als Dexter Hope op de point staat is er meer variëteit in de aanval, dan wanneer Brown dat doet. Zijn driepunter brengt Donar zelfs op 43-39. Opvallende was de score van Chase Fieler in eigen basket. Er is een klein gaatje in de stand in het voordeel van Donar als er tot twee maal toe dom balverlies wordt geleden. Weg is de voorsprong, het derde kwart eindigt op 49-50.
Wederom wordt Yannick Franke topscorer bij Donar, maar de onervarenheid op dit niveau blijkt ook geregeld uit blocks op zijn schoten en balverliezen die hij lijdt. Kun je hem dit kwalijk nemen? Ik meen van niet. De Donar-aanval is te veel een freelance verhaal, waardoor hij nogal eens gedwongen wordt tot noodschoten en onmogelijke drives. Veel meer ervaring heeft Stefan Wessels die zijn Den Bosch naar een verdiende 63-71 overwinning schiet. En dan volgt er een time-out….
Geen reacties