In de kantlijn: Donar – Leiden (8/11)

Eindelijk is het weer eens zo ver: een weekeindwedstrijd van Donar. De kraker tegen ZZ Leiden ook nog en dus vertrekken 2960 toeschouwers richting MartiniPlaza. Zij zien dat assistent-coach Anjo Mekel nog steeds afwezig is, wegens ziekte. Vanaf hier: sterkte en word snel beter Anjo. Zijn taak wordt waargenomen door teammanager Hans Besselink en in de rust door Chase Fieler. De Amerikaan loopt er al weer redelijk soepel bij, maar dat is nog niet genoeg om te spelen. Het is prachtig om te zien hoe hij en Erik Braal op een tekenbord de strategie voor de tweede helft aan het uittekenen zijn. Dat er wat veranderen moet, zoveel is overduidelijk, waarover later meer.

Donar start de wedstrijd met een kleine opstelling (alleen Bekkering als lange man) tegenover de grote opstelling van ZZ Leiden (Van Der List en Kerrazi). Opvallend: in het Leidsch dagblad klaagde Rogier Janssen nog over een pijnlijke rug, toch start hij. Aan de zijde van Kasper Averink, die in de regel Janssen vervangt.

Donar gaat furieus van start met een drietje van Brown en een double-teaming op de bal in de defense. Toch weet Van Der List te antwoorden met een driepunter, die vervolgens weer nagedaan wordt door Jason Dourisseau (6-3). Als het in de Donaraanval wel heel erg slordig wordt vlucht Erik Braal in een time out. Even komt Garrick Sherman in het veld en wordt in de aanval meteen door twee Leidenaren op de armen gemept. Geen scheidsrechter die het ziet. Ondertussen laat Thomas Koenis zien waarom hij destijds bij Donar speelde. Werken kan hij als de beste, dus het is als van ouds: rebounds grijpen, puntige dunkjes en second chances benutten. De andere oud-Donarspeler Jansen haalt maar weer eens een Technische fout op (what’s new?), maar balverlies op balverlies aan Donarzijde veroorzaakt dat ZZ het eerste kwart met 11-17 afsluit.

Het tweede kwart begint met een fantastisch blok van Bekkering op Stutz van Leiden. Sullivan speelt als altijd de longen uit zijn lijf en Bas Veenstra knalt er een driepunter in voor 18-19. En dus komt Donar dichterbij. Dat wordt bezegeld met een driepunter van Yannick Frank voor 23-23. En weer zien de scheidsrechters `wel de kleine overtredingen, maar missen de beuk die Franke op zijn oor krijgt. Gelukkig zien ze wel de ram van Van Der List op Sherman. Die laatste schiet zijn vrije worpen uiterst vlak. Thomas Koenis besluit het kwart met een score en bonus: 27-30.

In de rust blijkt dat de Live Stats het wederom niet doen. Wat is daar toch mee aan de hand en waarom wordt dat niet opgelost? Gelukkig geeft speaker Martin Kuizinga toch nog enige informatie: rebounds 18-20, assists 5-5 en steals 3-6. Het zegt waarom Donar nipt achter staat. Maar ook dat er nog niks verloren is. . Zorgelijk is dat de “fifty-fifty-balls” steevast in Leidse handen vallen. Daar moet met inzet iets aan te doen zijn.

Donar moet in het begin van het derde kwart de schade repareren (hetgeen, zoals gemeld door Braal en Fieler gevisualiseerd wordt op een tekenbord) en doet dat: Franke, Bekkering en Sullivan brengen de stand op 33-30. Maar daar is het drietje van Jansen weer en de stand is gelijk. Dezelfde speler begaat een onsportieve fout waarna Bekkering de stand weer in Gronings voordeel brengt (40-39). Hetgeen gevolg wordt door een weergaloze cross-over van Brown, hij penetreert de zone, brengt de bal naar buiten, waarna de goed schietende Sullivan vanuit de hoek van het veld de stand op 43-39 brengt, met wederom een driepunter. Ondertussen lijdt Franke af en toe knullig balverlies, maar compenseert dit met zijn schoten van ver. Wederom ontvangt hij een klap in het gezicht (inderdaad, geen call), maar scoort wel.

Het vierde kwart vangt aan bij 55-48 en dus moet Donar deze voorsprong koesteren. Dat gaat moeizaam als DeRonn Scott zich met de score gaat bemoeien (58-56). Opvallend is dat JD aan Donarzijde meerdere gemakkelijke lay-ups over en uit de ring ziet draaien. Gelukkig dwingt de thuisploeg de gasten tot het overtreden van de 24-secondenklok. Dat maakt dat de druk op de Leidse ploeg groter wordt naarmate de wedstrijd vordert. Dourisseau dunkt en Brown plaatst een steal, waardoor het gat tussen beide teams voor het eerst tien punten bedraagt (69-59). Even is het bibberen als JD een driepunter mist en Van Der List aan de overkant het drietje op platte voeten juist wel in het netje laat ploffen (69-64). Coach Braal laat het publiek vervolgens weten dat het “nu of nooit” is. De bijna 3000 fans reageren, zoals de coach het zich wenst. Het gejuich is oorverdovend als Donar door kan gaan in de richting van een mooie 77-66 overwinning.

Het was, resumerend, een wedstrijd van twee gezichten: niet best voor de rust en de revanche in het tweede bedrijf. Hoe je het ook beschouwt: Donar werkte zich hardvochtig richting de zege en laat dat nu juist zijn wat wij, Groningers, graag zien!

Tot ziens, tot DONAR!

Jan Weeber