In de kantlijn: Donar – Zwolle

Eigenlijk had hij helemaal geen zin in een persconferentie. Donarcoach Erik Braal keek met een gezicht als een oorwurm de zaal in. Het droop van zijn gezicht dat hij ervan baalde hoe zijn ploeg had gespeeld tegen Rotterdam. Akkoord, welgeteld vijf minuten van het derde kwart waren te pruimen geweest, maar verder was het bagger. Had de coach gelijk? Rotterdam was toch flink opzij gezet door Donar? Ik zeg: het klopt dat de coach de p in had. Al tijden laat Garrick Sherman niet zien dat hij van het vermaarde Notre Dame komt. Geblesseerd in Groningen gearriveerd, is die even fijn? En nu ook nog de enkelblessure van Chase Fieler erbij, hupla minimaal 4 weken aan de kant, zo mogelijk nog langer. Voorts een 19-jarig broekie die Donar op de schouders neemt, het moet niet gekker worden. Haperende aanvallen, turnovers en een krakkemikkige verdediging. Coach Braal ziet het aan en weet dat dit door de mindere goden in de DBL niet wordt afgestraft. Maar ook dat het niet morgen, maar meteen nu beter dient te worden.

Livestream laat ondertussen Amsterdam tegen Rotterdam (68-70) zien op de heel-veel-lijnenvloer van de Apollohal. Elders in de stad is het Amsterdam Dance Event bezig, waar menigeen bezwijkt onder de XTC (met nu al een dode) en dus dansen de cheergirls op de melodie van “Drank en drugs”. Bij sport dus! De digitale reclameborden laten ondertussen de A van het nieuwe Apollo-logo zien. AA verschijnt op de borden; Anonieme Alcoholisten… Ook op Livestream de afstraffing van Leiden op Aris (91-60). Het is zondagmiddag. Dat laat zich meteen zien aan het aantal toeschouwers (2740) en dus hangt er een lekkere sfeer in MartiniPlaza. Assistentcoach Mekel is afwezig, Chase Fieler zit op de bank, net als Craig O en Voorn bij de Zwollenaren. Wie wel speelt is de nieuwe Zwolse center Ricardo Glenn. Coach Braal wordt ultiem geholpen door oud-Donarcoach Hakim Salem, die een puike analyse op de Zwolse ploeg op internet heeft geslingerd. Screens, shooting team, basketbal aanvallen als de defense niet collapst. Zo simpel is dat. Kortom we gaan er eens goed voor zitten wat het antwoord van Braal en zijn ploeg is.

Eerste kwart. Huplakee geen gedraal moet coach Herman vd Belt zijn ploeg hebben geïnstrueerd, in een paar aanvallen staan de gasten al op 0-5, waaronder… een drietje. Drietje, zal ik dat woord maar niet weer gebruiken in dit verslag? Het is genieten van Steve McWorther. Waar heeft Zwolle die guard vandaan? Ik zag hem tijdens de oefentrip van Donar en was toen ook zeer onder de indruk van de man. En ook nu: wat een klasbak, vechter, leider! Eénmaal neemt Ken Brown hem te grazen met een steal van achter, maar over het geheel wint McWorther met glans deze tweestrijd. Temeer daar Brown zijn medespelers dikwijls niet ziet staan. Prachtig is het Block van Dourisseau op Tyson Hinz. Als bij JD bij een drive de bal van de ring rolt, plaatst Ross Bekkering een machtige doordunk. Maar daar is McWorther weer met een… uu… drietje. Donar leidt dan nog met 23-20.

Tweede kwart. Zwolle staat dus drie punten achter en begint dus maar met een… verdikkeme… drietje: 23-23. Maar goed, Bekkering gooit zijn vrije worpen raak, dus we staan weer voor. Oh nee, toch niet, want Hinz antwoordt met een.. gloeiende, gloeiende… drietje! Even is er ander nieuws als Garrick Sherman een elleboog uitdeelt. Niet handig, die onsportieve fout, nu wordt het 27-30. Bovendien klungelt Donar aanvallend onder borden. Turnover na turnover. Weet je wat?, denkt Ewout Kloos, ik heb zin in een … neeeehhhhhh… drietje: 31-35. De wijde zone van Donar haalt hier niets tegen uit, vooral omdat als Landstede het schot niet los krijgt doodgemoedereerd de basket aan kan vallen. De Donarspelers kijken er naar. Ondertussen forceert Yannick Franke erop los. Gelauwerd na de vorige games laat hij zien nog niet klaar te zijn voor het grote werk. Coach Braal laat hem echter staan. Verstandig? Of is deze wedstrijd een leerproces voor zijn pupil? Nog eens het woord… ik ga nu echt boos worden… drietje: Donar schiet ze met een percentage van 22 procent. Rust: 36-41.

Derde kwart. Dat kan ik ook, denk Will Sullivan. Zijn drietje… hoeraaaa… ploft in het netje voor 39-42. Will is een speler om van te genieten. Wat een werker. Een totaal andere houding dan landgenoot Sherman, die slungelig oogt en weer, ik zeg weer, een ongelukkige wedstrijd speelt. Wat voor hem pleit is dat hij terugkomt in de wedstrijd als hem een tand uit de mond is geknald bij een valpartij onder het bord. Ondertussen wordt er een zware wissel op Ross Bekkering getrokken. Prachtig zijn powerrebounds en scores, maar hoe lang houdt hij dit vol? In de verdediging is het af en toe een ware gatenkaas bij Donar, maar als er dan toch een steal wordt geplaatst en JD wordt aangepasst, maakt hij een loopoverstreding. Zo oordeelt scheidsrechter Zwiep. Yannick Franke maakt op onschuldige wijze kenbaar dat hij dit even niet begrijpt. Meteen deelt de arbiter een technische fout uit, daarmee aangevend dat hij de sfeer van de wedstrijd totaal niet aanvoelt. Stand: 53-57.

Vierde kwart. Er is met deze stand nog niets verloren. Even zorgvuldig spelen, een stop in de defensie maken en je bent weer bij, zou je zeggen. Vooral als Landstede al snel een onsportieve fout begaat. Bekkering plaatst een prachtig Block op McWorther en Sherman komt terug uit de kleedkamer, kortom zijn dat geen goede voortekenen? JD en Sherman brengen Donar op 58-59 dus… Maar nee, daar is ‘ie weer, dat vermaledijde drietje! Ditmaal van McWorther: 58-62. Even later wordt de Landstedeguard op de grond gekwakt en krijgt….Donar!… de bal. Vervolgens rekent het… nee, ik zeg het niet meer… ik kan niet anders… dus het moet… drietjes. In de juiste volgorde: Franke, Gibbs, JD en weer Franke. Toch blijft Yannick hardnekkig forceren, hetgeen zich uitbetaalt. Zo staat Sullivan vogeltjevrij klaar om een… drietje te schieten, maar de pass van Franke verlaat veel te laat zijn handen. En dus wederom een turnover. Hij schiet daarna zelf een… joepie-de-poepie een drietje raak voor 66-69, maar leidt daarna knullig balverlies. Zal ik het afmaken?, vraagt Tyson Hinz zich af. Hij aarzelt niet en knalt… vloek, vloek, vloek… een drietje raak, gevolgd door twee maal een onvervalste pudding van Sullivan en… Franke! Eindstand 66-75.

De toeschouwers verlaten teleurgesteld MartiniPlaza in de wetenschap dat de Zwollenaren met een eenvoudig speelplan Donar hebben opgerold. Gelukkig wordt men opgemonterd door de dansmariekes van het Legacy Dance Team dat tegenwoordig de clientèle uitzwaait. Na de Open Dag schreef ik “Werk aan de winkel”. In die situatie is nog niets veranderd. Tot ziens, tot DONAR.

Jan Weeber