Afgelopen zondag was er dan de langverwachte strijd om de Supercup tussen landskampioen SPM Shoeters en bekerwinnaar Donar. Den Bosch speelt al jaren met dezelfde kern en hoeft slechts wat nieuwe krachten in het bestaande systeem van Sam Jones in te passen. De beginsituatie bij Donar is totaal tegengesteld. Na het vertrek van de meest succesvolle Donarcoach ooit, Ivica Skelin, liep de ploeg leeg en moest alles vanaf de grond worden opgebouwd. Dat was meteen in de wedstrijd te zien: de Bossche spelers vonden elkaar blind, waar Donar nog zoekende is. Dat werd gaandeweg weliswaar beter, maar toen had DB het gat reeds geslagen. Daarbij gezegd: bij Donar wilde het schot ook maar niet vallen, een procentje of 30, dat houdt niet echt over. Vervolgens belanden Brown, JD en Feeler met vijf fouten op de bank. Echter: de wedstrijd is dan al lang gespeeld. Zoeken en zwalken (Donar) leggen het af tegen jarenlang dezelfde kern (DB) bij elkaar houden. Rust 42-31, eind 85-72. Aangezien teams van Braal pieken ten tijde van de Play-offs zal deze tweestrijd een heel ander verloop krijgen. Dan zal er sprake zijn twee teams tegenover elkaar. Maar voor dit moment faalde Donar volkomen, volgens het Dagblad van het Noorden.
En nu dan de thuiswedstrijd tegen Weert, een ploeg van een heel ander kaliber. Om heel eerlijk te zijn: ik had liever gezien dat Donar ook in het voorseizoen tegen een paar zwakkere tegenstanders had gespeeld. Natuurlijk moet je onder druk leren presteren, maar tegen mindere opponenten kun je al wat van je spel inslijpen, van dat wat je op de training hebt geoefend. En vervolgens zelfvertrouwen in de ploeg kweken. Zoals voetbalclubs eerst tegen amateurs oefenen. Dat moet nu dan maar in de competitie gebeuren. Tegen Weert dus. Uitgezonden via de livestream van TV Noord ook nog, een primeur! Basketball Stars Weert dus, ooit landskampioen, al jaren bungelend in de staart van de DBL. En toch is het knap dat men blijft doorgaan, ondanks het chronische gebrek aan pecunia. Opvallend hieraan is dat sponsoren een stukje speelveld van sporthal Boshoven kon kopen. Met de opbrengst van deze crowdfundactie kon Kenneth Van Kempen -zoon van oudcoach Olivier- wederom worden gecontracteerd, de center die hiermee zijn zesde opeenvolgende jaargang van de Weertse club ingaat.
Donar tegen Weert, bij voorbaat een ongelijke strijd en is dat dan wel leuk om te zien? Welnu, dat was het zeker, daar Donar ditmaal goed bij de les was en zichzelf diende te revancheren. De uitslag van 122 – 57 laat niets aan onduidelijk over. Nu heeft Donar ook iets hoog te houden. In de nok hangen negen vlaggen: vier keer landskampioen, vier keer NBB beker en één keer Supercup. En er is nog meer textiel te aanschouwen: de spelersbanners (mooi donker, sinister zelfs), de reusachtige Donarvlag die Thunder over het speelveld droeg en de blauwe vlaggen waar het Legacy Dance Team (een selectie van hen verkeert momenteel in China) mee zwaaide. Donarpride die zich vertaalde in drie driepunters op rij (1 keer JD, 2 keer Feeler) en derhalve tot 9-0 leidde. Het is duidelijk: er zijn, tijdens de training, even duidelijk puntjes op de i gezet. Donar is gretig, vecht en legt een strakke man-to-man defense op het hardwood. Tekenend in deze fase is de steal van Dourisseau, met een duik houdt hij de bal binnen, die komt bij Franke terecht: 18-7. En vader Rolf zag op de tribune dat het goed was.
Weert mag blij zijn dat Van Kempen heeft bijgetekend. De oude rot is flink afgevallen en blinkt uit in lepe passjes. Maar dan blijkt Garrick Sherman over geweldige postmoves te beschikken. Hij zet Van Kempen op het verkeerde been en scoort onder hem door. Zo bleekjes als Sherman tot nu toe acteerde, zo liet hij vandaag zien enorm te kunnen groeien. Ondertussen gooit Speedy Gonzalez a.k.a. Roadrunner Ken Brown er een anklebreaker uit die z’n weerga niet heeft (47-20) en laat Yannick Franke, vanuit de hoeken van het veld zien waarom hij naar Groningen is gekomen: bommen er in kwakken! En Feeler reboundt dat het een aard heeft. Rust: 60-20. De 2.350 toeschouwers weten dat de winst in de pocket zit. Opvallende getallen: 18-5 in assists, 21-11 rebounds.
Het tweede bedrijf dan, zal Donar gas terugnemen? Dat gebeurt niet. De defensie blijft strak tot het eind. En wat is die vliegende drive van JD nog altijd mooi (66-26). Als een fout van Donar onbestraft blijft reageert Van Kempen even. Hopla, een technische fout aan zijn broek. Oh oh oh, waar is dat nou toch voor nodig?
Weer knalt Feeler maar weer eens een drietje raak, passt Brown over de hele naar Franke (83-34), voert Mini Thunder weer eens een flitsende dans uit tijdens de time-out en perst Brown er een schitterende steal uit, afgemaakt met een venijnige dunk voor 96-43.
Het laatste kwart start met een bom van Franke, een signature drive van JD en een magistrale wraparound pass van Sherman op JD (103-46). En Sherman stuurt met een ware postmove nog eens een tegenstander het bos in (107-51).
Wat rest: de Donardefense blijft tot de laatste minuut. JD knalt nog eens een drie raak, plaatst Feeler een steal inclusief spijkerharde dunk en denkt Dourisseau: dat kan ik ook! Zijn dunk bepaalt de eindstand.
Conclusie: het was een heerlijk avondje Donar. De groei en het bouwproces is ingezet. De Supercup kwam veel te vroeg. De komende wedstrijden kan de ploeg laten zien dat het niet een verzameling spelers, maar een team aan het worden is. Het begin is ingezet!
Tot ziens, tot Donar.
Jan Weeber
Geen reacties