Donar in de Kantlijn: wedstrijd 3

“What doesn’t kill you, makes you stronger”. Steeds (en dat is maar zelden) als Donar verliest, stuurt Lance Jeter een tweet met deze tekst naar zijn volgers. En zo is het maar net! Bounce back and regroup. Echter: hoe lang kun je opveren als de rekkracht minder wordt. Het Dagblad overdreef nogal toen het verslag deed van wedstrijd 2. Zij die er niet bij waren geweest, moeten het beeld hebben gekregen van een stel zombies die over het veld hadden gesjokt. Niets is minder waar. Zoals ik schreef: er werd met energie gesmeten dat het een aard had. En dat niet alleen. Ook de coaches deden dat, voortreffelijk vastgelegd in een video van TV Noord.

Vervolgens pakte William Pomp uit met het indrukwekkende levensverhaal van Donarspeler Bill Clark, n.a.v. de vele tattoo’s die zijn lichaam sieren. Over zijn ter dood veroordeelde vader, zijn moeder die de opvoeding voortreffelijk op zich nam, de basketbalreizen die hem in Oekraïne deed belanden waar oorlog heerste en het gebrek aan zon in ons koude kikkerlandje. Voor de fans was het eerst even wennen, voor hem zelf waarschijnlijk ook, om bij Donar te spelen. Maar we weten inmiddels wat een vechter het is. Wat een harde werker, die niet vies is van een stevig potje verdedigen!

En wat de rubriek “Donar in de Kantlijn” op de website van SV Donar betreft: ik heb besloten daar volgend jaar mee door te gaan. Neemt u mij dan niet kwalijk dat er nog wel eens een taal- of schrijffoutje blijft staan, want in dezen gaat actualiteit boven precisie. Anders dan voor een andere website waar ik voor schrijf: twintig keer doorlezen en redigeren is daar geen zeldzaamheid. Donar in de Kantlijn: het is als de krant, de volgende dag wordt er de vis in verpakt…

De wedstrijd in Den Bosch dan. Dat zal me een klus worden, daar de Bossche coach de key to success wel gevonden lijkt te hebben. Een kleine zone spelen en Donar tot een schot dwingen. Denson en De Pagter openen het bal met 4 – 0 totdat Craig O voor Donar door de ring dunkt. En dan blijkt dat SPM inderdaad gewoon verder gaat waar het was gebleven: paint afschermen en laat Donar maar schieten. Het is dat Thomas Koenis met een hookshotje dichter bij de basket komt (9 – 4), maar verder kan Donar weinig anders dan het van ver proberen. En komt Lance Jeter eens onder het bord, dan staat daar Reggie Johnson. De dikke beer wijkt geen millimeter, maar scoort aan de andere kant wel onder de Groningse basket. Het geforceerde schieten leidt ertoe dat Donar niet verder komt dan tien puntjes in het eerste kwart, waar DB er twintig maakte.

Het tweede kwart hetzelfde recept. Het schotpercentage blijft aan Groningse zijde simpelweg te laag, waar Akerboom en Denson wel van buiten raak knallen. Tekenend is dat Bill Clark bijvoorbeeld zijn schot niet kwijt kan wegens tijdgebrek. Wat Donar wel goed doet is blocks zetten. Zo lopen Denson en Curry in de val: de botsen tegen Donarspelers op, waardoor ze balverlies lijden. En ook produceert Denson onder druk een airball, maar anderzijds is het weer Akerboom met een drietje voor 36 – 23. Het kwart eindigt op 38 – 25. Zorgelijk is toch weer het schotpercentage van Donar, dat duidelijk te kort komt (tweepunters: DB 52 % – Donar 44 %, driepunters DB 38 % – Donar 22 %).

Logischerwijs probeert Donar het derde kwart meer de Bossche basket aan te vallen en warempel, dat lukt af en toe. Maar dat kost zoveel kracht dat Sanchez (1 maal) en Bekkering (2 maal) eenvoudige lay-ups naast de basket mikken. Met de moed der wanhoop zet Donar in de defensie nog een tandje bij. Zo wordt De Pagter ingesloten, waardoor hij de bal niet kwijt kan. Als die het veld verlaat komt mastodont Big Reg er weer in. Waar hij tijdens het seizoen er soms hulpeloos bij liep, daar laat hij zien wel degelijk een potje te kunnen basketballen. De ene rebound na de andere, lekkere lome lay-upjes, het mag duidelijk zijn: zo’n basketballer heeft Donar niet. Arvin Slagter toont zich de leider als in zijn MVP-seizoen bij Donar en Akerboom is gewoon Akerboom: drie, drie en nog eens drie. Bill Clark loopt vervolgens vrij eenvoudig tegen zijn vierde fout op. Stand: 56 – 46.

Het vierde kwart is er geen doorkomen meer aan voor Donar. SPM start met een wijde zone, waardoor het rondpassen wordt bemoeilijkt. Zodra een Donarspeler dreigt te penetreren wordt er terug gestapt door het team naar een smalle zone. Donar kan dan weinig anders doen, dan toch weer van buiten schieten. Dat lukt wonderwel: Donar komt terug tot 56 – 51. Maar dan is daar Reggie Johnson weer: hij is niet af te stoppen. Ook niet als Ross Bekkering een fout op hem maakt. Dat heeft Ross geweten als Johnson later een harde fout terug maakt. De wedstrijd eindigt op 80 – 72. De stand is derhalve 3 – 0 voor SPM Shoeters, dat aanstaande dinsdag het karwei af kan maken. Maar dat laten we toch niet gebeuren? NOT IN OUR HOUSE!

Jan Weeber