Wat mag SPM Shoeters van geluk spreken dat zij en niet Landstede Zwolle in de finale om het landskampioenschap staat. 67 – 70 was het voor Zwolle toen er nog maar enkele seconden in de reguliere speeltijd waren af te werken. Alles concentreerde zich op de defence, maar toen vloog de bal helemaal in de linkerhoek van het veld waar Brandon Curry vrij stond. Met een hak boven de zijlijn knalde hij de gelijkmaker erin. Wat een dreun, Zwolle was zo dichtbij geweest. Coach Herman van de Belt had er niet voor gekozen om bij de drie punten voorsprong een fout te maken op Den Bosch… en nu??? De psychologische klap was zo groot dat de Zwollenaren er vrijwel geen bal meer in kregen in de verlenging. En zo wint Den Bosch met 87 – 77. Een ware ontsnapping die aan de muziekman in de Maaspoort voorbij was gegaan. Fijntjes startte hij een knalhard “‘t is stil aan de overkant” in. Of dat respectvol is richting de moedige strijders en aanhang uit Zwolle mag de vraag van de avond zijn. De conclusie is, hoe dan ook, dat de Noordelijke finale niet doorging. Jammer, het zou een historische gebeurtenis zijn geweest.
Als wedstrijd 1 van de finale start, met 18 – 0 voor Den Bosch, staat Lance Jeter in no time op 3 persoonlijke fouten en is de angel uit de ploeg voor Den Bosch. En ook het andere Donargevaar Bill Clark staat al snel op 3 P’s. Daarnaast een belabberd Gronings schotpercentage en de ruststand is 47 – 24! Ook in de tweede helft wil het schot van Donar maar niet vallen (35 %). Aan de andere kant houdt het in de verdediging open huis. Keer op keer mogen de Bosschenaren de bucket insnijden voor een gemakkelijke score. Niet dat SPM dat echt nodig heeft, daar zij juist wel met scherp blijft schieten (bijna 70 % over de hele wedstrijd!). Ook scoren ze veel uit balverlies van Donar en het verlies van 93 – 54 is snel verklaard. Al vroeg zet coach Skelin bankspelers in. Hij weet: het is 1 – 0 voor de Bossche bollen. Als Karel-Jan Buurke van TV Noord hem bevraagt naar maatregelen die hij tegen zijn ploeg genomen zou kunnen hebben, is Skelin top scherp. Wat een stomme vraag en dan nog van een sportjournalist ook! Hij zegt dat hij een aantal spelers onmiddellijk heeft geschorst. Onzin uiteraard, maar het zet de vragensteller op z’n plek. Wie had een cent gegeven voor de kansen van Donar bij aanvang van het seizoen? Complimenten voor de ploeg voor het winnen van Supercup, NBB Beker (ticket Europees basketbal) en een finaleplaats. Het is 1-0 voor Den Bosch, niets meer, niets minder! En Lance Jeter? De MVP baalt en is boos. Drie persoonlijke fouten in 1 kwart en steeds weer diezelfde scheidsrechter!
Voorafgaand aan wedstrijd 2 worden er mooie, blauwe finaleshirts uitgedeeld. Geheel gratis ook nog, mogelijk gemaakt door sponsoren. Een traditie wordt voortgezet, hulde! Ook is er een interview met scheidsrechter Paul van den Heuvel te zien op iBasketball. Zonder verder commentaar stel ik bij deze de vraag of je een wedstrijd onpartijdig en onbevooroordeeld kunt fluiten bij een wedstrijdvoorbereiding, zoals hij die schetst.
De wedstrijd vindt plaats in een kolkend MartiniPlaza. Een waar mannengevecht waar er op een fantastische manier met energie wordt gesmeten. Alsof het leven er van afhangt, wordt er gevochten en gestreden. Wat zou het voor Donar mooi zijn geweest als daarom de rotatie groter was geweest. Maar DeJuan Wright wordt node gemist bij de thuisploeg. Den Bosch is wel weer helemaal gezond. Zij openen de wedstrijd met een hoekshotje van Ralf de Pagter. Als Donar knullig balverlies lijdt, ontploft coach Skelin bijkans. Hij heeft gelijk: in een wedstrijd als dit gaat het om de details en dit soort slordigheden zijn uit den boze. Maar ook een arbiter mag dan niet de fout in gaan. Dat doet Paul van den Heuvel nadrukkelijk als Bill Clark van Donar, in zijn eentje, een bal van de ring plukt en daarvoor een P krijgt toebedeeld. Plaza raakt van de kook. Gelukkig loopt Donar even uit, via Jeter, Sanchez en Cunningham naar 17 – 10. Maar Arvin Slagter en Kees Akerboom brengen Den Bosch weer terug met loepzuivere driepunters. Het kwart eindigt op 20 – 18.
Het tweede kwart start met een geweldig blok van Bekkering op De Pagter. Die vreugde is snel weg als Slagter zijn ploeg SPM op gelijke hoogte brengt: 20 – 20. En dan komt het vrijeworpen-probleem van de thuisploeg weer boven drijven. Te vaak gaan niet beide easy shots erin. Zo maakt Arvin Slagter een onsportieve fout op Jeter, maar ook hij gooit er maar eentje in. Ook de inbouds-passes lukken niet bij Donar. Zowel Cunningham als Sanchez leveren zo de bal gratis in bij de tegenstander. En weer doet de arbitrage van zich spreken. Als Bekkering en De Pagter samen de bal vasthebben, krijgt de eerste een fout. Als De Pagter dezelfde speler opzicht vasthoudt is het geen fout. Als een uitbal wel heel erg duidelijk door een Bossche speler als laatste wordt aangeraakt, krijgen de gasten toch de bal weer terug. En weer rolt het gefluit, gezang en boe-geroep van de tribunes. Dat Donar wel heel erg uit z’n flow raakt blijkt uit het eenvoudige hookshotje waarmee De Pagter scoren mag. Ruststand 28 – 36.
De 3240 toeschouwers zien het derde kwart met een drietje van Cunningham beginnen, gevolgd door een drive van Jeter, compleet met and-one (34 – 36). Stefan Wessels van Den Bosch wordt vervolgens door de zeer hard werkende Bill Clark ongenadig geblokt, waarna collega Sanchez de stand gelijktrekt: 36 – 36. Maar de wervelwind Chris Denson slalomt weer eens de Groningse bucket door en laat 36 – 40 aantekenen. Dit in tegenstelling tot Donar. Het probleem van de avond begint zich steeds meer te openbaren. Sam Jones van Den Bosch heeft in wedstrijd gezien hoe laag het schotpercentage van Donar in de eerste wedstrijd was. En dus laat hij de bucket sluiten met een kleine zonedefense. Donar krijgt geen kans meer om de basket aan te vallen. De gevolgen laten zich raden: er wordt enkel nog van buiten de bucket op de Bossche basket geschoten. Met desastreuse gevolgen. Het schotpercentage zakt naar 35 % en ook in de rebounding komt de thuisploeg steeds verder op achterstand (24 – 38 rebs voor Den Bosch). Het kwart eindigt daarom op 44 – 51.
Kan Donar er nog een wanhoopsoffensief uitpersen wordt de vraag bij de start van kwart vier. Leuk dat Cunningham 46 – 51 erin schiet, maar de oplettende kijker ziet dat hij dat doet zonder enige reboundmogelijkheid. Want daar staat Reggie Johnson. En waar Reggie staat, daar staat niet iemand anders. Deze grote beer hoeft er enkel te zijn, om van waarde te wezen, al perst hij er op het eind ook nog een paar scores uit. Zijn aanwezigheid en zijn nuttige reboundjes, dat is precies wat Donar mist. Daar verandert niets aan. Na Skelin eerder, krijgt ook coach Jones nog een technische fout. Ach ja… Dichter bij Den Bosch komen, het zou kunnen als de vrije worpen erin gaan. Maar nee, helaas. Den Bosch is simpelweg te sterk. Brandon Curry, Chris Denson, Kees Akerboom, Arvin Slagter, ze zijn met hun supporting act simpelweg te sterk voor Donar. Al dan niet terecht in de finale beland (in Zwolle zien ze nog altijd de hak van Curry op de zijlijn staan bij zijn cruciale driepunter in de halve finale), ze verkeren in topvorm. Kan Donar daar nog iets tegen uitrichten? Hoop doet leven. Dus laten we nu niet in zak en as gaan zitten. Dit team is al zoveel verder dan dat verwacht kon worden!
Jan Weeber
Geen reacties