Op 1 februari aanstaande is het eindelijk weer zo ver: tijd voor de Superbowl XLIX (49), het grootste ééndaags sportevenment ter wereld. American Football dus. Seattle Seahwaks mag proberen een back-to-back championship te realiseren tegen New England Patriots. En dus vindt de jaarlijkse Superbowlparty, georganiseerd door Groningen Giants, weer plaats in De Groote Griet aan de Grote Markt.
Donar’s Lance Lamar Jeter heeft in zijn jeugdjaren ook Football gespeeld. Dat is hem nog altijd aan te zien. Zelden zie je een spelverdeler met een postuur, zoals hij dat heeft. Maar ook zijn speelwijze herinnert daar aan. Als een quarterback heerst hij over zijn troepen, altijd op zoek naar zijn wide reciever of tight end voor een complete pass of een touchdown. Zelf scoren doet hij ook, maar dan vooral als dat op momenten moet dat zijn ploeg een beetje dood zit. Van grote afstand liefst, maar is het nodig dan buldozert hij zijn zware lijf door de defensive line van de tegenstander en deponeert de bal in de goal. Gezicht op onverstoorbaar, zoals een QB dat doet!
Vanavond dus tegen Amsterdam, de stad die als enige in Nederland ooit een echt professioneel Footballteam had (Amsterdam Admirals) ten tijde dat de NFL Europe probeerde voet aan Europse grond te krijgen. En dan blijkt dat er altijd naar de quarterback wordt gekeken als degene die de lijnen uitzet, maar dan moet de offensive line wel goed staan.
Kort gezegd: dat stond die dus niet vanavond. Goede teamaanvallen? We hebben ze nauwelijks gezien. Jeter kon passen wat hij wilde, de ballen werd niet gevangen of er werd niks met de kansen gedaan. Nu kan het voorkomen dat een speler gewoon zijn dag niet heeft. Wat dat betreft was het weer eens een “zeep aan de bal”-wedstrijd voor Thomas Koenis. Passes werden niet gevangen, rebounds stuiterden een andere kant op, hij werd meerdere keren te laag aangepast, scores vielen naast de ring. Hij wist het zelf maar al te goed. Ieder van ons herkent dat. “Oh is het zo’n dag”, zeg je dan. De bank lachtte hem met medelijden toe toen hij voor het laatst de bank op mocht zoeken. Hij lachte terug als de bekende boer met kiespijn.
Erger gesteld was het met Craig O. Wat een slappe hap, niet te begrijpen dat hij zo lang in het veld mocht staan. Hij kan aardig dunken. Hoewel, hij blesseerde zijn vinger ook nog bij zo’n dunk. Maar verdedigen onder eigen ring, moet dat? In de aanvallende rebound, huhhh??? Je armen omhoog doen als er een tegenstander langs komt vliegen? Welnee joh, ik kijk wel wat er gebeurt. Zoiets dus. Nee, dan Bas -de Viking- Veenstra. Zijn driepunters vielen. Maar belangrijker: aan de overkant gaf hij de behaalde scores niet weer weg door spijkerhard te verdedigen. In de NFL zou Bas zowel in de offensive als in de defensive line passen. Waarmee ik toegeef dat ik het volkomen verkeerd heb gezien met hem. Anders gezegd: hij is en wordt beter dan gedacht.
Uiteindelijk wordt het 74-55 voor Donar. RTV Noord concludeert terecht dat deze overwinning op de automatische piloot is behaald. Gevolg is dat het publiek (wederom) niet verder komt dan wat beschaafde applausjes en de DJ van dienst de volumeknop nog maar eens een tandje hoger zet om de boel aan te jagen. Ook bij gebrek aan getrommel overigens.
Eén van de weinige opwindende momenten wordt verzorgd door Dejuan Wright als hij in de laatste seconde van het derde kwart de basket aanvalt en scoort. Dan blijkt wat een atleet dat is. Daarvoor hadden Jeter en Bouwknecht met heerlijke passes Mark Sanchez in staat gesteld een dunkje te plaatse. Dat laatste is mooi, het passwerk dat eraan vooraf ging was mooier.
Al met al: door alle blessures lukt het Skelin niet om echt goed met de ploeg te trainen en dat is te zien. Het levert rommelig spel op. De wedstrijden tegen Weert, Rotterdam en nu Amsterdam tonen dat glashard aan. En toch: zes punten in de pocket! Nu maar afwachten wie de ploeg nog komt versterken. Type Jeff Robinson zou leuk zijn, alleen al omdat hij het uiterlijk heeft van een…. American Football speler. Leuke sport trouwens.
Jan Weeber
Geen reacties