Poeh, dat was even schrikken, afgelopen zaterdagavond. Op een wat later tijdstip deed ik mijn laptop aan om even de stand van de wedstrijd Weert tegen Donar te zien. “Makkie”, had ik gedacht, “Donar zal minstens een verschilletje van een punt of vijftien voor staan”. Maar wat zag ik? 52 – 51 in het voordeel van Weert! WTF! Wat ook meteen opviel: 2 punten en 4 fouten voor Jeter! Hè? En waar was Bekkering? Oh ja dat wist ik: geblesseerd. Maar ook geen Mladenovic. En geen Sanchez. Op zijn verjaardag nog wel. Ook geblesseerd? Uiteindelijk wisten Jeter en Bouwknecht de winst nog mee naar Groningen te nemen, maar oh oh oh, dat was door het oog van de naald. Paul Vek noemde Weert de morele winnaar. Ach het zal, punten levert het niet op immers, maar wel knap van Weert uiteraard. Maar verdikkeme, hoe kunnen de profs van Donar het zo ver laten komen?
En dan vanavond: een wedstrijd voor de kat zijn viool. Gaat natuurlijk nergens meer over als je in de uitwedstrijd voor de beker al met 61 – 90 hebt gewonnen van Rotterdam. Waar haal je dan de motivatie vandaan? Getverderrie, daar heb je dat rotwoord “motivatie” weer. Mijn opa zei vroeger: “Motivatie? Wat is dat voor onzin, je werkt gewoon ALTIJD zo hard je kunt en daar mee basta!” Vroeger was het beter? Het komt in elk geval in me op bij de vraag: “Waarom moeten veel spelers tot verdedigen aangezet worden, terwijl dat in de aanval veel minder nodig is? Is het letterlijke scoringsdrang of is het gemakzucht? Defense vergt immers bakken energie en dat vraagt tegenwoordig om… motivatie…
Het wordt 2-0 voor Donar, zoals verwacht. Via de kwartstanden 21-17, 47-31 en 69-50 wordt het 90-75 in een gezapig potje. En dat met de naam van de nieuwe sponsor in miniletters op de shirts. Technisch Bureau Jansen heeft tevens de middencirkel gekocht. Op het videoscherm zijn bovendien zeven nieuwe BBC-leden te zien. Al met al: de vierde Amerikaan gaat er komen. Dat zal nodig zijn, als je voor de prijzen gaat. In deze wedstrijd in elk geval niet. Het zal bibberen zijn voor spelers als Cunningham en Ridderhof. Vooral de eerste claimt speeltijd voor straks, door er fanatiek tegenaan te gaan. Soms te fanatiek, maar al met al: hij kan terugkijken op een goede wedstrijd met zijn 23 punten.
Thomas Koenis zet overigens de eerste twee punten van de wedstrijd op het scorebord, waarmee hij laat zien mentaal hersteld te zijn van zijn voorleesbeurt op De Borgstee van Donarfan en schooldirecteur Jan Riemersma. Die laatste durfde het niet aan om in Donarpyjama naar Plaza te komen, dat is dan weer jammer. Koenis speelde ook een rol in de grap van de avond. Hij blesseerde zich en hinkepinkte naar de kant. “Kom”, dacht kennelijk de DJ van dienst, “ik zet eens een plaatje op”. En dus schalde “I feel good”, door de luidsprekers. Foutje, bedankt! Gelukkig kon Thomas later weer verder.
Bijzonder waren ook de schoenen van Mark Ridderhof (als het niet spannend is, ga je op andere dingen letten). Ze deden wel erg sterk aan bowlingschoenen denken. Zou hij een speedboor achter de boarding hebben liggen om twee gaten in de bal te boren? Gezegd moet worden dat hij weer een aantal driepunters in kwakte. Strike!
Twee acties van Lance Jeter mogen niet onvermeld blijven. Eerst de balfake op Koenis. Alle Rotterdammers in de paint schuiven op naar Thomas. Maar de pass komt niet; Lance heeft de bal al in de basket gelegd. De actie die daar op volgt is een floater van grote afstand. Wat een zelfvertrouwen! Jeter zet niet altijd de hoogste score neer, maar wat zet hij zijn medespelers op de goede plek!
De bank van Donar krijgt vanaf de rust veel speeltijd en zelfs voor Benny Van Der Reijden smaakt dat zoet. In twee minuten speeltijd maakt hij eerst een fout, maar vervolgens verzilvert hij twee vrije worpen, plaatst een steal en pakt een rebound. Na alle beleefde applausjes wordt er eindelijk gejuicht!
Jan Weeber
Geen reacties