Het begon allemaal zo goed. Nieuwe spelerbanieren hingen te pronken in Plaza en vroegkomers zagen hoe de nieuwe aanwinst Mark Sanchez, in burgerkloffie, met Lance Jeter een wedstrijdje afstandsschieten speelde. Ook werden de eerste kampioensboeken van GasTerra Flames uitgereikt. Een druk geblader in al dat moois op de tribunes uiteraard. Vanuit Borger zijn honderd leerlingen naar Groningen afgereisd, ook van de school waar ik jaren heb les gegeven. Ondanks dat Donar thuis maar weinig wint zijn er toch weer meer dan 2600 toeschouwers aanwezig, die zich goed laten horen. Een tegenvaller voor de rotatie is de afwezigheid van Ridderhof (Donar) en Averink (Leiden).
Donar tegen Leiden dus. 21-20, 41-31, 51-53 en 70-72. Wie de cijfers bekijkt ziet meteen waar het mis is gegaan voor Donar. In het derde kwart dus. Tien schamele puntjes in een kwart is gewoon te weinig. Vooral als je bedenkt dat het niet eens zo zeer aan eigen falen te wijten is. Eddy Casteels had zijn ploeg in de rust blijkbaar geen thee, maar toverdrank gegeven. Hoe anders is het te verklaren dat er bij de Leidenaren ineens de energie was die nodig is om een wedstrijd te winnen.
Vol van frustratie kun je stellen dat Ross Bekkering die twee vrije worpen er gewoon in hadden moeten gooien, ten einde een verlenging uit het vuur te slepen. Nu bleef het 70-72. Of had hij de tweede tegen de ring moeten kwakken. Reboundje en weer gooien. Of uitpassen naar een schutter buiten de driepuntslijn? Het mocht niet zo zijn. Echt verrassend was het niet. Ross zat reboundend goed in de wedstrijd, maar aanvallend hield het niet over. Iets dat zich als een olievlek uitbreidde over de gehele Donarploeg. Samengevat: een festival van de gemiste scoringskansen.
Leiden kroop uiteindelijk door het oog van de naald, maar onverdiend was het niet. De energie die het gaf in de verdediging rechtvaardigde de overwinning. Niet dat alles koek en ei was binnen de ploeg. Ronduit vermakelijk was de openlijke ruzie op het speelveld tussen de jonge Leidse Amerikaan Dylon Cormier en Rogier Jansen. Die laatste had het weer eens moeilijk zichzelf in toom te houden. De zoveelste technische fout was het gevolg. Maar bewondering was er ook onder de Donarfans. Bijvoorbeeld voor het driepuntsschot van Jeroen Van Der List. Van NBA-afstand wel te verstaan. Of het droge schotje van Joe Willman. Hij toonde de speelsheid van een houten deur, maar de balletjes ploften er dus wel in! En dan is er altijd Worthy de Jong. Knotje op zijn hoofd en gezichtsmasker speelde hij de rol van aanjager met verve. Zijn houding is soms ietwat te veel van een ster, met balverlies tot gevolg, maar met wonderschone acties maakt hij veel goed. De grootste pluim moet toch gaan naar Eddy Casteels. Snelle aanvallen bedenken en laten uitvoeren, er zijn meer coaches die dat kunnen. Maar ondertussen ook nog een hechte defensie opbouwen, dat is bijzonder. Eens kijken hoe ver Leiden komt dit jaar!
En Donar? Wat moet je er van zeggen? Het is nog steeds afwachten wat het niveau van de ploeg worden kan. Bijvoorbeeld met de komst van Mark Sanchez. Maar dat niet alleen. Verschillende spelers hebben nog een enorme groeipotentie. Zo liet Sean Cunningham zien dat Leiden eigenlijk treuren moet dat hij niet meer voor die ploeg uitkomt. Hij speelde een ijzersterke partij. Vergallopeerde zich wel eens, maar bleef strijden. Een ware warrior. Maar tevens is het duidelijk dat we Donar in deze wedstrijd beslist niet in haar beste doen hebben gezien. Het regende passes die niet aankwamen en lay-ups die simpelweg naast of tegen de ring werden gefrommeld. Dan vraag je er om de wedstrijd te verliezen. Hetgeen gebeurde.
Een avondje Donar. Lekker druk, veel toejuichingen, spannende wedstrijd met een afloop die anders had kunnen zijn. Prachtige danceacts. een hoop getrommel en een nederlaag die te verteren is. Jammer, dat wel. Volgende keer beter. Op 20 november weer thuis, tegen Weert. De dag dat ik terug verhuis naar mijn geboortestad Groningen. Of er dan een column verschijnt is daarom nu nog onzeker. Waarvan akte. Hoe dan ook: tot ziens, tot Donar!
Jan Weeber
3 reacties
Ik lees dat Donar voor de zesde plaats gaat. Ik begrijp dat eigenlijk niet zo; 3 Amerikanen en 2 semi ( Cunningham en Bekkering ) is 5 bij elkaar, tegen bijv. 3 bij Leiden. Dan Koenis nog en Greg O + een vrij dure trainer/coach. Op basis van deze optelling toch gewoon 1,2 of 3? Kan toch niet anders of waar maak ik dan een denkfout?
Leuk verslag Jan, merci vanuit Leiden.
@lodewijk, sinds die uitspraak over de zesde plaats zijn Jeter en Sanchez de ploeg komen versterken. Coach Skelin zegt nu dat hij een ploeg heeft die de competitie met de betere ploegen aankan. Ook door de bredere rotatie. Mocht dan ook nog Den Helder Kings uitvallen, dan is een plek bij de eerste vier een must!
@Arie, dank!