Het is weer zo ver. We mogen los: Donar speelt vanavond tegen de Kings uit Den Helder. De op papier makkelijke wedstrijd tegen de nummer zes uit de competitie zal dus wel met grote cijfers gewonnen gaan worden.
We komen in de hal en met een colaatje ga ik naar mijn plek. Het is niet druk zo te zien. Om me heen bespreekt men nog even de winst tegen Weert. Je wint, maar vraag niet hoe. De mannen stonden op een bepaald moment zelfs 25 punten voor, maar klapten helemaal in en wisten maar net, met twee punten, te winnen. Velen zijn het inmiddels met onze trainer eens dat er in de koppies iets niet goed zit. Nou ja, ze mogen vanavond het tegendeel bewijzen.
We starten met het voorstellen van de tegenstanders. Daarna dooft het licht en wordt er een poging gedaan om sfeer te creëren in de nagenoeg lege hal. Mijn helden betreden één voor één de heilige vloer van de enige basketbaltempel van Nederland en daarna kunnen ze los.
Wat ik in het eerste kwart zie is een drama. De Kings lopen makkelijk uit en mijn helden staan als vaatdoeken op de vloer. Gelukkig gebeurt er rondom het veld wel een hoop waar ik me mee vermaak. Zo volg ik via twitter de wedstrijd in Weert waar Zwolle het aardig doet. Ook zie ik via twitter dat we na het eerste kwart achter staan. Het tweede kwart begint. Mijn helden staan anders op de vloer. Verdedigend gaat het een stuk beter, aanvallend gaat het ook lopen en er wordt zelfs een Alley oop geprobeerd. Maar goed, twitter blijft interessanter en zo zie ik dat de rust wordt bereikt met een stand van 36-27.
In de rust worden we getrakteerd op het spektakel van het pauzespel. De bekende voetballer Andraz Kirm van FC Groningen wint glanzend met 16 treffers in één minuut. Om mij heen wordt er al geroepen dat we deze man moeten contacteren, want mijn helden blijven moeite houden met de vrije worpen.
Het derde kwart start en de clown aan de kant bij de Kings brengt me in extase. Dansend, roepend en zelfs scheldend op zijn spelers, staat hij te coachen. Zelfs een fauteuil aan de kant moet het ontgelden. Geweldig! Die man weet het publiek te vermaken. Inmiddels is er op de vloer weinig belangwekkends aan de gang, lees ik op twitter, dus we genieten maar van de clown. Uiteindelijk weten de 10 beroepsbasketballers op de heilige vloer slechts twee keer méér te scoren dan één voetballer in de rust. Schande??? Met een stand van 46-35, normaal een ruststand, staan we wel 11 punten voor. Geweldig hoor mannen!
Tot slot het laatste kwart. Mijn buurjongens zijn blij dat ze hun telefoons hebben meegenomen en zitten al een hele tijd fanatiek te gamen. Ik blijf twitter en facebook volgen en zie dat mijn helden uiteindelijk met 60-53 winnen. Twee punten en op tijd thuis zijn is het resultaat van een avondje basketbal, waar de randverschijnselen boeiender waren dan hetgeen er op de vloer te zien was.
Groet
Uw ReRo
1 reactie
Hoezo nagenoeg lege hal? Er waren bijna tweeduizend toeschouwers voor een gewone competitiewedstrijd op een dinsdagavond tegen de nummer 6. Uniek voor Nederland!