Snotterend, met tranen in mijn ogen zie ik mijn helden één voor één de heilige vloer van Neerlands enige basketbaltempel betreden. Diep onder de indruk staan de net voorgestelde mannen uit Barendrecht het enthousiaste publiek te bewonderen. ‘Wat zal het straks stil zijn, als we hebben gewonnen’, zie je ze denken.
De wedstrijd begint. Barendrecht kan in het eerste kwart aardig bij blijven waardoor de stand dan ook (pas) 28-10 is. In het begin van het tweede kwart kunnen mijn helden niet echt los komen. Barendrecht daarentegen, kan door heel hard werken redelijk in het spoor blijven. Maar door een geweldige aanval en een prachtige dunk door John Turek wordt het uiteindelijk toch nog 55-25.
Gelukkig even rust, kan ik een bezoek brengen aan het toilet en op de terugweg een kop thee meenemen. Weer op mijn plekje, kan de tweede helft beginnen. Mijn helden komen als herboren uit de kleedkamer en al snel in het derde kwart lopen ze met grote passen weg bij de mannen uit Barendrecht. Het is dan ook aan het eind van het derde kwart 81-34. In het laatste kwart ontploft nog één maal de hal en ga ik nog één maal uit mijn bol als de 100 wordt gepasseerd door Matthew Otten. Uiteindelijk is de eindstand 104-46.
Komt dit verslag u niet bekend voor, dan klopt dat, want ik lig met griep thuis op bed en volg de wedstrijd via Twitter. Wat mooi dat je zelfs via de nieuwe media een zo waarheidsgetrouw verslag kunt maken, voor jezelf.
Of toch niet.
Op 3 februari moet u me maar vertellen hoe het werkelijk is gegaan. Want live aanwezig zijn is een heel andere sociale beleving dan via nieuwe ‘sociale media’ als Twitter.
Uw ReRo
Geen reacties