Welkom
Voor onze voordeur ligt een gietijzeren mat. Bedoeld om de zanderige voeten aan af te vegen want zand, zo moge bekend zijn, daar hebben we meer dan genoeg van in Drenthe. De mat heeft echter ook nog een andere functie, want er staat met grote letters ‘Welkom’ op. Voor ons betekent dit, dat we een ieder die met goede bedoelingen ons huis bezoekt, van harte welkom heten. Nu dacht ik altijd, dat dit een duidelijke boodschap was maar sinds mijn laatste bezoek aan de basketballarena in Amsterdam-Zuid, is het wellicht goed om het begrip "Welkom’ toch iets nader toe te lichten…
Vooropgesteld: ik heb in principe helemaal niets tegen de basketbalclub uit Amsterdam. Ze hebben daar een prima team met erg goede spelers en beschikken over een mooie hal met uitstekende faciliteiten. Ook over de supporters in het Amsterdamse geen kwaad woord: ze staan achter hun team, zijn fier op de geleverde prestaties en zo hoort het ook. Gezien de resultaten in het verleden en ook in het lopende seizoen hebben ze daar ook alle recht op. Een lijst met titels waar we in Groningen voorlopig alleen maar van kunnen dromen en alle reden om te verwachten dat ook dit seizoen de nodige prijzen zullen worden binnengehaald. Tot zover dan ook niets dan goeds over de basketballtrots uit onze hoofdstad. Echter, u voelt hem al aankomen, er is ook een duidelijke keerzijde aan de glimmende Amsterdamse medaille en dat is de wijze waarop men omgaat met de supporters van de bezoekende teams en dan in het bijzonder van ons aller Donar.
De wedstrijd begint en de Amsterdamse speaker roept vol overgave: "Van harte welkom bij deze belangrijke wedstrijd!". Tja, en met dat woordje ‘welkom’ heb ik nu toch wel wat moeite. Eerst maar eens even controleren wat de ‘Dikke Van Dale’ daar over zegt: Wel-kom – gelegen gekomend, wiens komst aangenaam is.
Je zou dus verwachten dat wanneer iemand welkom wordt geheten, men blij is dat je gekomen bent. Welnu, zeker sinds het laatste bezoek heb ik daar toch een heel andere indruk van gekregen. Vanuit Groningen waren circa 200 supporters meegereisd om ‘hun’ Donar aan te moedigen. Als voetbalhooligans werden deze supporters door een overmacht aan beveiliging ontvangen en naar een speciaal vak begeleid vanwaar ze, van grote afstand, de wedstrijd mochten aanschouwen. De overspannen wijze waarop de beveiligingsmensen hun taken uitvoerden was werkelijk te gek voor woorden, zelf de eigen Amsterdamse aanhang vroeg zich af waar dit in hemelsnaam voor nodig was. Zeker, er was een (klein) incident geweest in een vorige wedstrijd, maar om daar nu zo overdreven op te reageren is nu ook weer niet nodig.
Eén van de redenen waarom ik graag naar basketball ga, is met name het gegeven dat we rustig naast supporters van de tegenpartij kunnen plaatsnemen, hartstochtelijk ieder onze eigen ploeg aanmoedigen en elkaar dan na de wedstrijd de hand schudden en veel succes voor de toekomst toewensen. Kom daar in het voetbal nog eens om. In de dertig jaar dat ik inmiddels de wedstrijden bezoek, is dit ook altijd mogelijk geweest. Mooie voorbeelden zijn de uitwedstrijden tegen onze vrienden uit Nijmegen en Leiden, ook bekend om hun fanatieke en luidruchtige aanhang. Heroïsche gevechten worden daar op de basketballvloer uitgevochten terwijl op de tribunes de fans het gevecht massaal vocaal ondersteunen. En na de wedstrijd? Gewoon samen een biertje in de kantine, lekker napraten, even goede vrienden. Sport verbroedert, geheel in de gedachte van Pierre de Coubertin. Dat dit bij voetbal allang niet meer mogelijk is, is triest genoeg, maar willen we nu ook in het basketball die gedachte verlaten? Agressie leidt tot agressie, het Amsterdamse clubbestuur zou dat als geen ander moeten weten. Waarom je dan zelf al bij voorbaat zo agressief opstellen? Nergens voor nodig, laten we er samen een mooi feest van maken, dat het kan bewijzen bijna alle andere clubs in Nederland.
Vandaar mijn welgemeende advies aan het Amsterdamse bestuur: Hou eens op met dat overspannen gedoe en zorg ervoor dat Amsterdam ook wat betreft de behandeling van de eigen en bezoekende aanhang hoog op de ranglijst komt te staan.
Welkom? Geen woorden, maar daden!
Vike
3 reacties
Een goed verhaal Vike , toevallig heb ik een mail van dezelfde strekking naar Amsterdam heb gestuurd , helaas nog geen reactie ontvangen , ze moeten er schijnbaar nog even over nadenken .
Het was weer eens te gek voor woorden !
De beveiliging was dan wat overdreven, maar voor de rest is heb ik van enige vijandigheid van welke partij dan ook niks gemerkt. Een aparte kassa was er zelfs voor de Groningse aanhang, maar dit wordt ook in een negatief daglicht gesteld.
Bekijk ook eens de positieve kanten.
Johnnie > Het gaat helemaal niet over vijandigheid , dat is volgens mij nooit een probleem geweest , wat dat betreft gaan we wel goed met elkaar om .
Laat het bestuur van Amsterdam dat ook eens een keer begrijpen..?
Ze hoeven ons niet steeds te wijzen en te begeleiden alsof we hooligans zijn , het is net of we gevaarlijk zijn ,de hele wedstrijd wordt er op ons gelet en die Groningen kassa is helemaal niet nodig ,we hebben in Groningen ook geen Amsterdam kassa !Overal waar we komen kunnen we op een uitzondering na zitten waar we zelf willen en worden we niet in een hoekje gedrukt zoals in Amsterdam ! Als de plaatsen door Amsterdammers bezet zijn gaan we nergens moeilijk over doen , maar ze doen in Amsterdam moeilijk om niets en dat is jammer !