Verstand
Ik ben niet technisch. Nee, dat zeg ik niet goed: Ik ben ab-so-luut niet technisch. Als mijn auto het niet meer doet dan bel ik de garage met de mededeling: ‘Hij doet het niet. Geen idee wat er aan mankeert, maar als ik het sleuteltje omdraai dan gebeurt er niks. Help!’ Gelukkig heb ik het grote voordeel, dat ik op het Drentse platteland woon, waar het "ons kent ons" nog gemeengoed is, en ben ik dus geen onbekende voor de plaatselijke garagehouder. Waarschijnlijk verbindt hij mijn naam direct aan de kwalificatie "Technisch Onbenul", maar dat maakt me niets uit, zolang ik maar geholpen wordt. En geholpen word ik. Meestal is één telefoontje voldoende om binnen een paar uur een naar motorolie ruikende monteur voor de deur te hebben staan die ‘wel eem wil kiekn wat er mis is’. En meestal is het euvel dan binnen een paar minuten verholpen en kan ik mijn weg vervolgen over ’s Heeren wegen. Ach, je moet doen waar je verstand van hebt en vooral laten waar je geen verstand van hebt, denk ik dan maar. En van techniek, u hebt het inmiddels begrepen, heb ik dus to-taal geen verstand.
Waar ik wél verstand van heb, is van basketbal. Tenminste, dat maak ik mezelf wijs. Hoewel het me nog nooit gelukt is om twee keer achter elkaar van afstand een bal door het netje te laten glijden (heel stiekem wil ik het wel eens proberen, als niemand kijkt), heb ik natuurlijk wel een kleine dertig jaar ervaring als Donarsupporter. En in die dertig jaar, heb ik enorm veel verstand gekregen van basketbal. Mij vertellen ze niks meer, ik weet wat goed en wat slecht basketbal is, ik herken een goede speler van mijlenver en weet als geen ander hoe je een club zou moeten besturen. Immers, ik weet toch wat er leeft bij de supporters, ik kan toch als geen ander aangeven wat er zou moeten veranderen? Kijk, en daar wringt hem nu net de basketbalschoen. Want ik blijk niet alleen te zijn. Er zijn er veel meer, net zo als ik. Die ook verstand hebben van basketbal. Zeggen ze. Die ook precies weten wat er verkeerd gaat. Zeggen ze. Goed, allemaal leuk en aardig, zult u zeggen, wat is dan het probleem? Welnu, het blijkt dat al die andere basketbalkenners er niet allemaal net zo over denken als ik. Het blijkt dat er basketbalkenners zijn, die er zelfs een compleet tegengestelde mening op na houden. En daar word ik toch wel een beetje onrustig van. Want wie heeft er nu eigenlijk écht verstand van het spelletje? Wie weet er nu écht wat er moet gebeuren als het eventjes iets minder gaat? Dat was ik toch? Toch?
Het basketbalseizoen is nog maar net begonnen. En, eerlijk gezegd, was de start niet zoals ik gehoopt had. Een nieuwe coach, nieuwe spelers, een nieuw elan, het kan niet missen, we worden dit jaar kampioen! Gelukkig dachten vele collega-kenners er net zo over, tenminste, toen het seizoen nog niet begonnen was. We zijn een paar wedstrijden verder. De eerste drie werden, terecht, verloren. Ho even, dát was niet de bedoeling! En jawel, de eerste kenners meldden zich al. "De coach moet weg’ of ‘Het bestuur moet weg’ of ‘We hebben de verkeerde spelers gehaald’. Het gemor was, zoals ieder seizoen, begonnen. Daarna werden er een paar wedstrijdjes gewonnen en, warempel, daar kwamen de eerste kampioensvoorspellingen al weer. Het wachten is op de volgende nederlaag…
In het seizoen 2003/2004 werd MPC Capitals kampioen van Nederland. Het begin van dat seizoen (wie weet het nog?) was dramatisch. Ook een nieuwe coach, ook nieuwe spelers, maar er klopte helemaal niets van. Hoe raar kan het lopen, een aantal maanden later stonden we op de Grote Markt en waren "we" kampioen.
Dit jaar gaat dat weer gebeuren. Hoe ik dat weet? Nou, gewoon, ik heb er verstand van. Toch?
Vike
Geen reacties